Jake's slaapplek

Jake stapte uit zijn zilvere Renault Laguna coupe en keek naar zijn huis. Nou ja, slaapplek eerder. Hij was er niet zo heel vaak en was er eigenlijk zowat alleen om te slapen. Hij woelde door zijn haren en rekte zich uit. Het was al begin middag en de hele avond was Jake niet thuis geweest. Hij was doodop. Vervelende klant. Dat rotjong hoef ik ook niet meer te zien. Die krijgt geen clip meer met mijn naam erop. Dacht hij gapend en hij rekte zich uit.

Toen hij eindelijk bij de deur aankwam en deze had open gedaan werd hij spinnend begroet door zijn kat, Bor, de Noorse Boskat. Het was een grote kat, maar niet te dik. Precies goed. Luid spinnend draaide hij een rondje om Jake's benen om vervolgens spinnend opgetild te worden. Tijd voor honden had Jake jammer genoeg niet, maar de katten waren ook een goed gezelschap. Na al die jaren was Jake weer alleen. Zijn laatste vriendin had hem enkele maanden geleden gedumpt omdat hij te weinig thuis was. Er te weinig voor haar zou zijn.
Zeikwijf. Dacht Jake met een frons. Hij had voor haar belangrijke afspraken laten schieten. Had misschien duizenden dollars mis laten lopen voor haar en het enigste wat ze kon was zeiken. Maar dat zag hij pas achteraf.
Hij liep met Bor naar boven en liet zich op zijn bed ploffen. Zijn koffers zaten nog in de auto, maar die had hij afgesloten. En of die nu gejat werd of niet, dat maakte hem niet meer uit. Hij wilde alleen maar slapen.