Poker Night...

Luan kreeg twee kaarten toegespeeld en liet zijn chips door zijn vingers glijden. Een leuk trucje als je van poker houd, Luan moest er lang op oefenen maar het is hem wel gelukt. Aan de tafel zaten bekenden van hem, enkele schrijvers, een acteur, een zangeres en 'de nieuwe'. De nieuwe kwam er vrolijk bijzitten en deed mee, moest zij weten. Luan zette een klein bedrag in, zonder echt na te denken, nadenken deed eigenlijk niemand bij het spelletje, het was gewoon leuk. ''Mijn volgende moord,'' begon Luan, turende naar de eerste drie kaarten die op tafel kwamen. Hij had het over zijn verhaal, de verhalen waren doorgaans het gesprek tijdens het poker. De niet-schrijvers brachten vreemd genoeg de beste ideeën, een goede reden om ze niet uit de groep te gooien.
Luan keek naar een harten aas, een schoppen twee en een harten twee. Zelf had hij een schoppen aas en een ruiten drie, normaal gesproken betekende dit two pair, maar voor Luan betekende het vrij weinig. ''Lara en Demian al vijf jaar getrouwd tot Lara op een doodnormale ochtend haar man naast zich ziet liggen, zoals ze altijd doet. Alleen is Demian's hoofd van de rest van zijn lichaam gescheiden. Kan iemand een leuk motief voor me bedenken?'' zei Luan die zijn kaarten naast zich neer legte, als teken dat hij past.

De groep had een kamer afgehuurd, met koelkast, drank en alle extra's, zoals ze dit bijna drie keer per week doen. Nooit op een vaste dag, maar toch was de groep bijna altijd weer compleet met zo nu en dan een toerist, meegenomen door één van de pokeraars. Niemand was echt goed in poker en niemand lette echt op, het was meer een soort bron van de inspiratie die daar vloeide.
Luan stond op en liep naar de koelkast waar hij voor zichzelf een flesje Coca Cola uithaalde. ''Kan ik nog iemand van dienst zijn?'' vroeg Luan, nog voor iemand de kans had gekregen na te denken over een motief.
Wanneer iedereen weer tevreden een drankje had zei Luan opnieuw, ''Kan iemand een leuk motief bedenken?''

Harten aas waarna een schoppen twee kwam. Zane keek gewoon naar de kaarten terwijl hij ze langzaam op een rijtje zette. De laatste kaart was een harten twee. Met een twee vingers, die de kaarten een beetje op wipte, gluurde hij even langs zijn kaarten. Een "queen and a King" was het zinnetje wat door Zane zijn hoofd ging. Beidde waren harten. Dat maakte het moeilijk, hoewel hij dit niet liet lijken. Acteren was toch handig bij poker! Met een aas, koning en koningin hoefde hij nog maar twee kaarten. En bij de harten hoefde hij er nog maar eentje! Een flush en een Straight zouden hem in een mooie positie brengen. Maarja, voorderest had hij nog niks. "Ik raise..."Zei Zane met een wat arrogante grijns. Terwijl hij wat chipjes met een zwaai op de tafel gooide. Een misschien nogal arrogante bluf? Zane hield wel van het spelletje, vooral omdat met de juiste kaart de bluf omgegooid zou worden.

"Ik weet er wel eentje, Lara is schizofreen en heeft het zelf gedaan omdat haar man teveel geld verloor met poker."Zei Zane die op het poker een grijns inzitten als een soort van hint. Noggeens omdat Luan veel verloor met poker, om eerlijk te zijn wist Zane dat helemaal niet. Hij lette niet op de winst van andere. Meer op zijn eigen chips, hoewel hij die ook wel eens uit het oog verloor. Zane had Luan al een paar keer ontmoet tijdens het pokeren maar voorderest kende hij hem niet echt. Behalve dan van een boek van Luan. De naam wist Zane niet meer, maar het was een boeiende thriller die Zane binnen een paar weken uit had. En voor Zane was een paar weken erg snel voor een boek! "Als je dat nieuwe boek gaat verfilmen, tip mij maar als acteur. Dan weet je zeker dat het ook als film een groot succes word."Zei Zane die een slok van zijn drankje nam. Terwijl hij deze weer neer zette. Hij wachtte daarna liever op het antwoord dan op de reactie van de volgende speler, aangezien Zane één ding wist over poker. Een gezicht kan al je kaarten verraden.

Luan pakte een chipje en gooide dat naar Zane's kop, de schrijver zei met een grijns ''Nee, blufbekkie! Je bent of schizofreen of je doet het omdat je man te veel geld verliest. Aangezien Lara er niets van weet, zal het niet om poker gaan.'' Luan nam een slokje van zijn cola en had een kleine vorm van spijt dat hij al uit het spel was, zo te zien werd er ruig ingezet. De chipjes boeiden hem niet veel, hij had zo veel geld, dat het moeilijk was om het kwijt te raken en een leuk lang spelletje vond hij altijd wel grappig.
''Ik had er zelf één verzonnen. Een psychotische moordenaar die niet kan zonder moorden, op dezelfde manier dat Zane niet kan zonder een joint. Uiteindelijk word moorden zaai, netzoals Zane straks op de coke overstapt, gaat moordenaartje over op de ziekere moorden. Na een tijdje zorgt hij dat hij altijd hetzelfde agentje achter zich aan krijgt en op die manier word het een beetje één tegen één. Agentje komt net iets te laat en Moordenaartje staat mee te genieten. Er moet alleen nog een link tussen Moordenaartje en Agentje zijn, familie, vrienden?''
Luan zag dat zangeresje van wie hij de naam niet eens wist, veel geld verloor aan Zane, die net zo hard blufte als zij zelf. Zane had het geluk dat de laatste kaart een heer was.
De nieuwe kaarten werden uitgedeeld werden al snel uitgedeeld en Luan kreeg twee vijven in zijn handen gespeeld.