Nolan's huis

Het huis


Naam:Ando
Leeftijd:2 jaar
Ras:Husky

Nolan kwam het huis binnen en Ando stond hem al op te wachten. Hij blafte blij naar zijn baasje en liep dan naar de tuin. Nolan liep naar de ijskast en nam daar een laatste stuk pizza uit. Binnenkort zou het filmen van zijn allernieuwste film beginnen. En Nolan was er blij om. Hij kreeg er een mooie prijs geld voor,wat waarshijnlijk ook zijn cariére misschien de lucht in zal schieten.

Lynn liep door de villawijk en keek nieuwsgierig naar de huizen. De mensen die in de huizen woonde waren erg rijk dat wist ze heel goed, misschien mocht ze hier helemaal niet komen ... ze was niet heel rijk maar ook geen arme sloeber. Nieuwsgierig liep Lynn verder terwijl ze aan haar zwarte rok trok en hem netjes gladstreek. Ze lette niet op haar passen en knalde na 3 stappen tegen een paal aan. 'Auw!' brulde ze. Ze keek verschrikt op en kon niet geloven dat ze dat in het openbaar had geschreeuwd. Ze liet zich op haar kont zakken en bekeek haar knieën. Ze waren allebei bebloed. Snel stond Lynn op en hield zich vast aan de paal. 'Eeh.. help?' vroeg ze aarzelend. Ze keek om zich heen en zag verder niemand, ze zuchtte zacht en voelde alle moed in haar schoenen zakken.

Ando was hard aan het blaffen aan de voordeur waardoor Nolan dan ook naar buiten liep. Bij de paal zag hij een meisje staan die nogal raar om zich heen keek. Hij liep naar haar toe en wachte af. "Wat is er gebeurd"vroeg hij aan haar en glimlachte eventjes kort. Hij sloeg zijn armen over elkaar en wachte verder af.

Lynn draaide zich om zodra ze de stem van Nolan hoorde. Ze herkende de jongen vaag en staarde hem een paar minuten lang onnozel aan. Ze herstelde zichzelf snel en glimlachte terug. 'Eeh.. ik was eeh.. de paal eeh.. bloed ..' zei ze hakkelend. Wat moest ze in hemelsnaam tegen zo'n beroemdheid zeggen. Ze klamte zich nog steeds moeizaam aan de paal vast en probeerde haar pudding knieën recht te houden. Ze staarde naar de hond en grijnsde. 'Ach wat een lieverd!' zei ze lachend terwijl ze naar Ando liep en ham rustig over zijn kop aaide. 'Ik ben dus in mijn dagdroom tegen een paal aangelopen zeg maar.. eh, ik ben Lynn.' zei ze terwijl ze rood werd en ahar hand uitstak naar de jongen.

"Ik ben Nolan"zei hij en schudde haar hand. "Zou je die knieën beter niet verzorgen,je kan dat heus wel doen bij mij hoor. Ik eet je heus niet op"zei hij en glimlachte eventjes. Ando keek haar aan en blafte eventjes. Toen snuffelde hij aan haar knieën en gaf er een likje over. Toen liep Ando weer naar binnen. Nolan keek haar met een glimlach aan en gebood haar naar binnen te gaan. "Kom je mee,of ga je hier aan de paal blijven staan"zei hij met een kleine glimlach.

Lynn grijnsde en knikte, 'Dankje!' zei ze blij terwijl ze naar Nolan toe liep en de greep van zijn hand nog voelde. Ze schatte Nolan ongeveer een jaar ouder en zuchtte opgelucht bij die gedachte. 'Weetje, ik heb nog nooit tegen een beroemdheid gepraat ..' zei ze zacht. Ze hoorde haar stem breken en hield haar kaken stijf op elkaar. 'Je vind me vast een sukkel nu.' zei ze droog. Ze liep naar de voordeur en keek afwachtend naar Nolan, mocht ze nu naar binnen of zou hij haar vragen op te rotten. Ze glimlachte weer schuw.

Nolan liep ook naar de deur en liep naar binnen. "Wel kom maar binnen"zei hij en keek haar aan. "Tuurlijk vind ik je niet dom,maar eigenlijk we zijn ook maar normale mensen aleen soms lopen er gillende mensen achter ons aan dat is het verschil"zei hij en grijnsde even kort. "En voor alles bestaat een eerste keer Lynn"zei hij en liep dan verder door. Hij liep eerst door de roodzwarte gang en dan naar de keuken.

'Zal ik dan ook maar gillend achter je aan gaan rennen?' vroeg ze droog. Ze voelde zich gek genoeg erg op haar gemak en liep achter Nolan aan het huis in terwijl ze naar hem luisterde en zorgde dat haar knieën geen bloedspoor achterlieten. Ze liepen samen door de gang naar de keuken en ze schrok lichtelijk toen ze de keuken zag, het was heel mooi. Ze keek naar een stapeltje servetten dat op de keukentafel lag en nam er eentje van, ze hield het onder water en depte haar knieën terwijl ze haar pijnkreten met alle macht binnen probeerde te houden. Toen haar knieën eindelijk weer hun normale kleur hadden gooide ze het doekje weg en keek dankbaar naar Nolan. 'Ik zou ook wel beroemd willen zijn.. niet alleen voor de aandacht maar ik wil graag iets in deze wereld doen.' zei ze lachend. Ze liep op Nolan af en gaf hem een speels duwtje. 'Heel erg bedankt .. maar .. woon je hier nu helemaal alleen?' vroeg ze. Ze hoopte zo dsat ze neit te gretig klonk en zocht de omgeving af naar Ando.

"Jeps helemaal aleen,je mag best achter me aan hollen hoor vind ik niet erg"zei hij even droog terug. "Als je beroemd wil worden,je bent op de juiste plaats doe het gene waar je goed in bent op publieke plaatsen hier wie weet spot iemand jou een manager of een agent en wie weet bied hij jou wat aan"zei hij tegen Lynn en hij sprong in de zetel. Ando kwam naar binnen en liep naar Lynn. Hij keek haar met zijn bruine o zo schattige ogen.

Lynn keek lachend naar Nolan en z'n uitleg. 'Je bent erg grappig.' zei ze lachend. Ze keek hem lachend aan toen hij op de Zetel plaats nam en ze richtte zich toen op Ando die haar aankeek met z'n o zo schattige bruine ogen. 'Lieve Husky.' zei ze lachend. Ze knielde en aaide Ando vrolijk over zijn kop terwijl ze hem ook nog knuffelde. 'Ik hou van zingen en piano spelen.. daar bereik je neits mee.' zei ze droog. Ze keek weer op naar Nolan en gek genoeg voelde ze geen jaloezie opkomen, dat had ze anders welg ahd bij andere. Ze keek nogmaals om zich heen en gaf Ando nog meer aaitjes.

"Geloof me je kan daar wel wat mee doen hoor. Maar je moet geloven in jezelf Lynn en als je dat doet kan je alles doen wat je ook maar wil"zei hij.
"Geloof me Lynn acteren was vroeger mijn passie en ik deed in het 6de mee aan een voorstelling van school en ik werd gespot en binnenkort moet ik naar de opnames van mijn eerste film"zei hij tegen haar en glimlachte even. Hij voelde zich even rood worden toen ze zei dat hij grappig was. Ando keek haar aan en genoot van de aaitjes en hij blafte omdat te laten zien.

Rhys was een stukje aan het wandelen, hij was van plan een beetje te gaan buurten. Kijken of er nog mensen waren die enigszins los konden gaan. In zijn mond had hij een peuk, dit keer gewoon tabak, meestal zat er wiet in zijn vloei. Het is maar net waar hij zin in had. Rhys zag dan ook weinig verschil met drinken, als ie zin in cola had, nam hij cola, als hij zin in 7up had, nam hij 7up. Zijn mobiel ging, een onbekent nummer verscheen op zijn scherm. Rhys gooide een halve peuk op de grond en nam op. ''Ja?'' ''Ben je, mag ik je zeggen?'' ''Nee...'' ''Bent u Rhys?'' ''Ja.'' ''Ik ben van Teen Time... Hebt u intresse in een interview met ons...'' ''Nee...'' ''Geld is geen probleem...'' Rhys klapte zijn telefoon dicht, toen hij een groot wit huis naderde. Kut-tieners verpesten mijn ego, bedacht de gitarist van Dragonfly.
Rhys keek aandachtig naar de villa voor zijn neus. Niet echt zijn smaak, wit is oké, maar niet zó wit. De jongen klopte op de deur en verstopte vervolgens zijn handen in zijn zwarte spijkerbroek.

Lynn keek lachend naar Nolan en stond op, ze rechtte haar rug en hoorde wat geklop op de deur. 'Je hebt vast gelijk No.' zei ze opgewonden. Ze liep door de gang terug naar de deur en zwaaide hem open, voor ahar stond een jongen of moest ze zeggen man. Ze voelde haar kin zakken en haar mond open gaan. 'Eeeh, ik denk dat ik maar meot gaan.' zei ze zacht. Ze knikte naar Rhys en glipte langs hem heen door de deur. Ze hoorde opeens iemand haar neem schreeuwen en keek de straat zoekend af. Haar pleegzus was haar aan het zoeken en toen ze haar zag wenkte ze haar om mee te komen. Bedachtzaam keek ze naar haar en knikte dat ze er aan kwam. Ze draaide zich om naar Nolan, 'Nog bedankt!' zei ze terwijl ze even naar Rhys keek.

No liep naar de deur en knikte Lynn gedag. Hij bekeek de man die voor hem stond. "Heey"zei hij maar tegen hem en knikte kort naar hem. "Ik ben Nolan,jij"vroeg hij aan hem. Hij hong tegen de deurlijst en wachte af wat de man zou zeggen. Hij herkende hem wel. Dit was de gitarist van Dragonfly een band die wel in de smaak viel bij hem. No wachte op een antwoord en hoorde buiten Anod blaffen.

Rhys ging aan de kant voor Lynn, een jong meisje die er niet erg happy uit zag. ''Hey...'' reageerde Rhys kortaf op de mededeling van Lynn en knikte. Op dat zelfde moment ging weer zijn mobiel. ''Kutding...'' zei Rhys terwijl hij dit keer wel een bekend nummer zag. Het was de manager van Dragonfly. Rhys aarzelde even, maar nam toch op. ''Papa?'' opende Rhys, zoals altijd. De manager was natuurlijk niet echt de vader, maar door de bandleden werd hij standaard papa genoemd. ''Hey Rhys, ik heb kutnieuws. Loïs kan niet.'' Rhys schudde geïrriteerd zijn hoofd, Loïs stond in het voorprogramma. ''Jezus, had ze daar niet eerder mee kunnen komen?'' ''Hooguit had ze de auto kunnen ontwijken, maar daar kunnen we haar niet meer op aanspreken.'' ''Is dat kind dood?'' ''Ja...'' ''Suckass voor haar, maar ik ken 'r niet. Heb je vervanging?'' ''Helaas...'' Rhys klikte Papa weg en zuchte. Bijna vergat hij dat hij voor de deur van Nolan stond. ''Oh, wat vroeg je?'' zei de gitarist wat afwezig en vervolgde zonder op antwoord van Nolan te wachten ''Oja, ik ben eh... Rhys... Sorry van dat telefoontje, ik moet bereikbaar blijven. Voor deze stuff.'' Rhys krabte aan zijn wang en zei met nonchalant met enig ongeloof ''Voorprogramma is dood.''

"Wel,ik zelf kan aan je voorprogramma niets doen,maar Lynn misschien wel"zei hij tegen hem. "Kom ander even binnen dat praat makelijker"zei hij.
Binnen was er niets wit buiten de ijskast in de keuken maar voor de rest niets. Hij wachte af wat Rhys zou zeggen tegen hem. Ando kwam aanlopen en blafte vrolijk naar Rhys. Hij snuffelde even aan zijn broek en liep dan weer naast No.

Rhys keek Nolan verbaasd aan en trok zijn wenkbrauwen op. ''Lynn, die van...'' zei de jongen met enige gok. Hij keek om en zag Lynn nog aan de overkant van de straat. ''Ey, Lynn! Kan je zingen? Ja, tuurlijk kan je dat... Jij staat morgen in mijn voorprogramma! Overmorgen in de Vegas Arena, zeg maar dat je mijn nichtje bent, dan regel ik de rest wel.'' Rhys keerde zijn hoofd weer richting Nolan. ''Ja, tuurlijk...'' reageerde de gitarist eindelijk op de acteur. ''Nieuw hier, niet?'' vroeg Rhys toen hij binnen stapte.

Hij glimlachte naar Lynn en sloot daarna de deur af. "Jep,ik ben hier nieuw"zei hij en keek hem even aan. Hij liep naar de keuken en opende de ijskast. "Moet jij wat hebben,ik heb bier,cola en nog wel meer"vroeg hij aan hem. No wachte op een antwoord terwijl hij Ando wat te eten gaf. Zelf nam hij ook wet te eten en keek hem dan aann waarop hij even ging zitten op het aanrecht.

Weer begon Rhys zijn mobiel te trillen en weer keek de gitarist geïriteerd op het schermpje waarop UK-Music in zwarte letters verscheen. Kijk, dit was nu een serieus blad waar je over na kon denken. ''Ja?'' ''UK-Music met Karin. Hebt u bezwaar tegen een interview en fotoshoot?'' ''Bel me over vijf minuten terug...'' Rhys keek naar Nolan die hem drinken aanbood. ''Nee bedankt, zaken roepen. Leuk je gesproken te hebben!'' Rhys stopte zijn mobiel voor even in zijn borstzak en liep het huis uit, waarna hij richting het centrum liep. Als ze een beetje konden betalen stond hij volgende week in UKS! Dat krikt dan je ego weer op.

Hij stak zijn hand op en liep dan zelf ook naar buiten. Opeens werd hij gebeld. "Ja" "Spreek ik met Nolan" "Ja dat doet u" "U spreekt met tijdschrift Evacuate,we hebben een intervieuw voor je" "Ok ik kom eraan" zei hij en duwde af. Toen liep hij verder naar het centrum van Hollywood.

Lynn draaide zich versuft om en staarde Rhys aan. 'I i ik? Zingen?' stotterde ze. Ze keek hem lang aan en werd toen 'wakker' uit haar shock. Ze liep op Rhys af en glimlachte bescheiden. 'Weet je eht zeker? Wil je me neit eerst horen?' vroeg ze bescheiden. Ze keek Nolan blij aan en had het eerdere gesprek neit gevolgd. Ze horode Rhys weggaan en bleef verdwaasd aan de overkant staan. 'Oké.. ik ga zingen dus.' zei ze tegen zichzelf alsof ze het neit geloofde. Ze voelde een hyper gevoel opkomen en huppelde weg, helemaal in de wolken.