Weg van de drukte

Laila lieo wat door het bos weg van alle drukte, ze zag een bankje staan en ging zitten. Laila ging graag naar het bos om even bij te komen en haar hoofd leeg te maken. Ze pakte een pakje sigaretten en aansteker uit haar tas en stak een sigaret aan, ze deed haar pakje en aansteker weer terug in haar tas en nam een trek van haar sigaret. "Wat een rust" Dacht ze. Een paar seconden later hoorde ze het gekraakvan bladeren, Laila zag een man of vrouw aan komen van deze verte kon ze dat nog niet zien.

Het was No die rustig aan het wandelen was in het bos hier. Toen hij nog op een paar meter afstand was van het meisje zag hij haar. Hij liep naar haar toe en glimlachte even. "Hellow"zei hij vriendelijk en keek haar kalm aan. "Het is hier mooi hé"zei hij tegen haar en keek even rond naar alles.

"Heei, ja inderdaad." Zei Laila. Ze glimlachte even naar de jongen. "Ik ben Laila, en jij bent Nolan" Zei ze droogjes. Laila nam nog een trek van haar sigaret. Ze bekeek het bos eventje, daarna keek ze Nolan weer aan.

"Ja,maar hoe weet jij dat"zei hij en keek haar even aan. Hij zette zich naast haar neer en glimlachte kort. Hij legde zijn handen op zijn benen en wachte op een antwoord. De zonnestralen vielen voor hun twee neer op de grond,ze sneden door de bladeren van het bos en het zand van het pad.

"Ik heb een film van je gezien" Zei ze bloosend. De zonnenstralen waren bijzonder mooi door de bladeren heen. Laila nam haar laatste trek en maakte haar sigaret uit. Ze luisterde even naar de fluiten de vogels en keek weer naar Nolan.

Hij glimlachte en keek haar kalm aan. "En wat vond je van die film"zei hij en keek haar even kalm aan en merkte de blosjes op,waardoor ook hij lichtjes bloosde. Hij streek even door zijn zwarte haar en geeuwde van verveling.
Laila kwam hem een beetje bekend voor van op tv.

"Ik vond het een leuke film" Zei ze. Laila stond op "gaan we een stukje wandelen?" vroeg ze met een klein lachje op haar gezicht. Ze keek naar het pad en daarna naar Nolan. Ze wachtte af tot hij naast haar kwam staan.

"Wel lijkt me wel leuk een wandeling hier te maken"zei hij en glimlachte even. Hij stond op en ging naast haar staan. Hij liep samen met haar over het pad en kwamen zo een oogverblindend meer tegen. Het was een mooi en schitterend meer.

"Wauw, dat is echt wel een mooi meer" Zei Laila terwijl ze het meer bekeek. Ze stond naast Nolan en moest blozen. " Verderlopen of naar de steiger?" Vroeg ze op een bijna feluisterende toon. Stiekem hoopte ze de steiger. Laila keek Nolan vragend aan.

"Kies jij maar"zei hij en glimlachte eventjes. Hij werd verblind door de schitteringen van de langzaam ondergaande zon en werd helemaal betoverend. Het leek wel alsof een sprookje. Hij schudde zijn hoofd en ontwaakts percies. Hij wachte af naar waar ze wou gaan.

Laila dacht even na Nolan was wel leuk maar ze ken de hem net. "Steiger!" Riep ze plotseling uit. De zonsondergang was prachtig, ze liep alvast naar Nolan, en ze gaf hem een stralende glimlach. Het leuke aan het bos vond ze dat er haast niemand was dus ook geen gilende fans of paparazzi.

"Oke is goed"zei hij met een verbaasde glimlach. Hij keek haar aan met een warme blik en liep dan samen met haar naar de steiger. Hij had zijn handen in zijn zakken zoals altijd,met daar zijn ipod en ook gsm in. Na een tijdje stappen kwamen ze aan bij de steiger.

Laila zag de steiger met de prachtige lichtje erin. Ze ging zitten en keek Nolan aan. Ze vond hem wel leuk. Even later keek ze op haar horloge en zag de tijd. "Sorry ik moet gaan, zie ik je nog eens?" Vroeg ze lief. Snel liep ze weg.

(sorriee ik moest afsluiten)

"Je zal me wel weer is zien"zei hij tegen haar nog voor ze wegliep. Hij liep rustig van de steiger af en liep weer over het pad. Even schoot Lynn door zijn hoofd maar dat schudde hij maar weg. Hij moest dringend naar de filmstudio gaan. Maar de andere acteurs waren er nog niet. Ze moesten hem maar bellen.