Door het bos

Lynn liep door het bos, ze was hier al vaker geweest en vond het prettig omringt te zijn door de rust. Ze trok haar capouchon over haar hoofd heen terwijl de wind met haar haren speelde. Ze ging op een omgevallen boomstam zitten en begon zacht voor zichzelf te zingen, het bos was een super plek om voor jezelf te oefenen. Ze sloot haar ogen om verder te genieten van de rust en zong rustig verder, haar stem paste bij het geruis van de bladeren en ze was helemaal kalm.

No die ook doo het bos liep hoorde duidelijk gezang. Het leek wel een engelen stem die zong. Hij liep naar het geluid en zag daar Lynn staan zingen. "Wow,je kan mooi zingen Lynn"zei hij zacht tegen haar en liep naar een bankje waar hij op ging zitten luisterend naar het lied.

Opeens hoorde Lynn een bekende stem. Ze hield meteen op met haar gezang en bekeek Nolan vanonder haar capouchon. Ze keek lichtelijk geschrokken en toen ook gelvleid omdat hij haar gezang mooi vond. 'D dankje.' zei ze zacht. Ze glimlachte haar witte tanden bloot en bekeek de zittende Nolan. 'Wat doe jij hier nou? Ik verwachtte je hier niet.' zei ze wat zachter. Ze bleef Nolan aankijken en werd langzaam wat roder.

"Wel ik wandel even rustig rond"zei hij tegen haar en glimlachte. "Waarom word je nu rood"zei hij tegen haar. Hij keek haar aan en liep naar haar toe.
"En hoe is het eigenlijk met jou Lynn"vroeg hij en knielde even neer omdat er wat was gevallen. Hij raapte de armband op en gaf die aan haar.

Lynn glimlachte en voelde de rode kleur wegtrekken. 'Ach.. ik heb nog nooit iemand over mijn zangkunsten gehoord.' zei ze twijfelend. Ze hoorde zijn laatste vraag en wou net antwoorden toen Nolan bukte om haar vervolgens een armband te geven. 'Eeh.. Die is niet van mij hoor.' zei ze terwijl ze haar hand terug trok en Nolan bleef aanstaren. Ze bekeek de armband, die was erg mooi. 'Met mij gaat het trouwens goed hoor.. en met jou?' vroeg ze toen droog.

"Ook wel goed hoor buiten sommige meiden die achter me aan zitten."zei hij tegen haar. Hij keek naar de band. Er stond niets op dus. "Kom op neem het aan,beschouw het als een kado van een vriend"zei hij tegen haar en wachte af. "Maar je hebt echt een mooie stem hoor"zei hij.

Lynn lachte, 'Dus ze vinden je zo aantrekkelijk? Wauw, dat ik met zo'n god om mag gaan dan!' zei ze opgewonden. Ze nam het armbandje aan en bekeek het, het was erg mooi, het zag er kostbaar uit. 'Dankje No.' zei ze bescheiden. Ze probeerde het armbandje om te doen en stroopte haar mouwen op. 'Nou.. je bent toch wel wat gewend, ik bedoel maar, je bent een acteur, met veel ervaring!' zei ze geïtreseerd terwijl ze het armandje om deed en met haar handen op de boomstronk vooruit leunde.

"Jij mag alles"zei hij tegen haar en bloosde even door haar opmerking. "Zoveel ervaring heb ik heus niet,ik ben nu bezig met mijn derde film"zei hij egen haar en glimlachte even. "Je moet ze is zien wie er achter me aan zit,dan heb ik toch wel veel liever jou hoor"zei hij tegen haar. Terwijl hij pas na een tijd doorhad wat hij had gezegd.

Lynn moest de woorden van Nolan even laten doordringen en begreep na zijn verhaaltje pas wat hij bedoelde. Ze bleef onhandig zitten en mompelde verlegen 'dankjewel.' Ze voelde de drang om rood te worden weer opborrelen maar hield het tegen. 'Ik zal de volgende keer opletten!' zei ze lachend. Ze maakte er maar een grapje van en keek schaapachtig naar de leuke jongen voor zich. 'Jij mag er ook wezen hoor.' zei ze nog zachter dan ze al sprak. Ze krulde haar knieën omhoog en staarde naar de grond. 'Hoe is het met Ando?' vroeg ze na lange stilte.

"Met Ando goed hoor,hij blaft elke morgend naar me van waar is Lynn"zei hij en lachte even. Hij keek Lynne even aan en hijzelf werd een beetje rood door haar opmerking. "En trouwens hoe gaat het met het optreden voor Rhys"zei hij.

Lynn barste in lachen uit en veegde de tranen van het lachen weg. 'Ik zal snel weer voorbij komen om vervolgens op de vloer te vallen!' zei ze lachend. Ze dacht bij de laatste vraag sterk aan Rhys en zuchtte. 'Ik heb hem dus niet meer gezien, ik heb z'n nummer ook niet en had niet begrepen waar ik uiteindelijk meost zijn.' zei ze met een piepstem. Ze zag Nolan rood worden en grijnsde, hij zag er schattig uit als hij rood was. Ze schudde die gedachte weg en keek peinzend voor zich uit.

"Oke dan"zei hij tegen haar en glimlachte even naar haar. No keek haar kalmpjes aan en dacht even aan iets maar bande het uit zijn gedachten. "Wil je soms wat doen,het is hier nogal dood namelijk"zei hij. Hij keek haar aan en wachte af wat ze misschien wou voorstellen.