Wandeling door park

Zane liep gewoon door het park. In zijn rechteroor hield hij een mp3 speler met een nummer van Dragonfly op. Niet iets wat andere mochten weten hoor. Hij liep te genieten van de zon op zijn gezicht. Het was mooi weer. Morgen had hij al een afspraak in de filmstudio. Dan zou zijn eerste nieuwe film beginnen, hij vingde er aardig wat geld voor. En het script was bijzonder goed! Dus het was een goede film voor zijn cariere en daarnaast voor zijn leven. Af en toe zag hij starende mensen in het park. Maar daar lette hij weinig op. Integendeel, af en toe beloonde hij de meisje met een glimlach. Terwijl hij bij jongens zich wat groter maakte en strakker keek. Hij wist alleen nooit zeker of ze hem aankeken als persoon of als ster. Dat was altijd weer een gok. Maar daar besteede Jake weinig aandacht aan en liep gewoon verder. Hij ademde eens in en besefte dat hij nu goed in zijn vel zat. En dus kwam die film precies op tijd!

Met een zonnebril op en haar handen in haar zakken liep Soraya door het park. Eindelijk even weg van alle drukte. Geen bodyguards, geen optredens, geen tournee, niks. Eindelijk rust. De laatste tijd had ze achter elkaar hits gescoord, en dat had in haar voordeel gewerkt. Toch werd het soms ook irritant. Ze schreef zelf haar nummers, dat kostte al erg veel werk. Als het door de mensen van de studio afgekraakt werd, dan had ze er al gauw geen zin meer in. Het was namelijk geen 'opbouwende kritiek'. Nee, 'tijdverspilling'. Dat kwam er uit hun monden. Toch waren de fans het daar niet mee eens, gezien het feit dat de cd's als warme broodjes over de toonbank gingen.
Verder wist ze dat ze op haar achtiende al iets had waargemaakt waar de meeste meiden alleen maar van konden dromen. Dat gaf haar altijd weer nieuwe moed. Zachtjes neuriënd ging ze op een bankje zitten. Een beetje afgelegen, zodat niet iedereen haar meteen kon zien. Daar pakte ze een tijdschrift uit haar tas, en begon ze te lezen.

Zane hoorde een leuk neuriënd melodieetje. Hij zocht met zijn ogen waar het geluid vandaan komt. Het was niet erg hard waardoor Zane niet meteen in de gaten had van wie het afkomstig was. Opeengegeven moment besefte hij dat het van een wat verder staant bankje kwam, nouja niet van het bankje maar van de persoon van het bankje.
Zane liep richting het bankje tot hij de persoon kon zien. Het was een mooie vrouw die waarschijnlijk iets jonger was, maar dat kon hij moeilijk beoordelen. Beoordelen van leeftijd was nooit zijn sterkste kant! Hij liep richting het bankje. "Vind je het erg als ik kom zitten?"Vroeg Zane met een vriendelijke glimlach op zijn mond. Hij zag dat ze een tijdschriftje las maar wat er precies instond kon Zane niet zien, en hij besloot ook geen moeite te doen om het te zien! Dus hieraan schonk hij verder geen aandacht meer.

Soraya glimlachte. Ze legde het tijdschrift neer en keek op, tegen de zon in. 'Nee hoor, geen probleem,' antwoordde ze rustig. Ze keek hem even aan, dacht even na, en besloot tot slot dat dit geen doorgedraaide fan was die haar wel dacht te kunnen versieren. Daarop was ze gekomen omdat ze hem zelf herkende, waarschijnlijk van de televisie.
Ze keek nog even naar de cover van het tijdschrift, waarop ze zelf stond, en legde hem andersom neer. Ze moest tenslotte wel een beetje bijhouden hoe de roddels over haar er nu weer uitzagen. Ze scheen namelijk al drie vriendjes gehad te hebben in een week, als ze het tijdschrift zou moeten geloven.
Morgen ging ze weer naar de studio, ze had dit keer het nummer niet zelf geschreven, ze werd gewoon opgeroepen om iets in te komen zingen. Ze keek even naar de lucht, het was weer eens erg warm. 'Wat een weer zeg.. Niet te geloven,' mompelde ze opgelaten.

Zane ging zitten naast Soraya. "Ach, is toch lekker. Hoewel, er natuurlijk geen zee hier in het park is. Anders zou het al helemaal fijn zijn."Zei Zane die maar reageerde op Soraya, niet wetende of ze het tegen hem had of tegen zichzelf. "Ik ben trouwens Zane."Zei Zane daarna om zich voortestellen. "Je zult misschien wel van me gehoord hebben."Voegde hij er trots achter. Hij genoot namelijk wel van een "sterrenbestaan" ookal kende hij slechtjes een deeltje ervan. En zou hij nog veel moeten ontdekken! Hij stak zijn hand uit naar Soraya en verwachte dat zij zich nu voorstelde. Dan dacht hij tenminste aan een naam, in plaats van alleen een gezicht. Dus daarom hield hij er wel van om zich snel voortestellen. Zodat mensen zijn naam wisten, hoewel die er gelukkig al veel wisten, en zodat hij hun naam wist. Zelfs gehate mensen waren handig om de naam te kennen, zo wist je precies wie je niet mocht. Hoewel dat bij deze niet van toepassing was. Alleen van mensen die Zane te laag schatte hoefde hij niks te weten!

Rhys was aan het joggen door het park, hopend dat Zane hier ook zal zijn. Het was niet zo druk, maar toch had Rhys een capuchon op tegen herkening. Normaal hield hij wel van aandacht, maar liever niet als hij zijn dagelijkse vijf kilometer liep. Zane was er inderdaad, geen gokje, want Zane hield van de buitenlucht. En waar gaat een nieuweling naar opzoek als ie van buitenlucht houd? Precies, buitenlucht.

Rhys kreeg een grijns op zijn gezicht. Meneer had sjans, dacht Rhys over Zane en moest zijn lach even inhouden. De gitarist van Dragonfly keek met gebogen hoofd, zodat hij onherkenbaar bleef en rende plots op de twee af. Hij sloeg zijn armen in de lucht en rende gillend richting Soraya. ''Aaah! Ben jij het echt? Dé Soraya? Aaah! Hóe vet? Whaaah, mag ik handtekening? Kut, heb geen papier bij me... Heb ik weer hoor. Kom ik dé Soraya tegen. Kut, kut, kut!'' Al flapperend, springend en gillend trok hij zijn capuchon af en stopte even met de act. Droogjes keek Rhys, zich eventjes van geen kwaad bewust, naar Zane en zei onschuldig ''Hey, jij ook hier?''

Soraya knikte. 'Maar ik vind het heerlijk hier. Ook zonder zee,' bekende ze eerlijk. Toen Zane zich voorstelde dacht ze weer even na. 'Ja, daar heb ik inderdaad wel eens van gehoord, een acteur, toch?' Vroeg ze glimlachend. Haar mensenkennis was aardig groot, aangezien ze op haar 16e haar eerste échte hit al had gescoord, en sindsdien niet meer was weg te slaan uit de hitlijsten. Ze had sterren ontmoet, samen met sterren gezongen en was zelf een ster geworden. 'Ik ben Soraya,' stelde ze zich voor. Toen pas kwam de andere man in beeld. Ze keek hem even grijnzend aan. 'Die daar wist dat wel, geloof ik,' grinnikte ze nog een stuk droger. Ze herkende hem wel. Het optreden 'Punk'd' had ze gevolgd, op de televisie. 'En jij bent van Dragonfly, heb ik het goed?' Vroeg ze rustig. Toen de man met de act gekapt was fronste ze eventjes. 'Ik dacht dat je gitarist was, geen acteur?' Zei ze grijnzend. Ze zette de zonnebril weer op en pakte toch haar tijdschrift er weer bij.

"Soraya dus."Zei Zane ,terwijl hij de naam in zijn hersens opsloeg, met een glimlach. Daarna kwam Rhys met zijn "acteerprestatie". "Ja, ik ben hier al een tijdje. En kijk, ik maak al druk vrienden!"Zei Zane met een glimlach met zijn ogen wijzend naar Soraya. "En, hoe bevalt je huisje een beetje?"Vroeg Daarna Zane aan Rhys aangezien hij zijn buurman was in hollywood. Iets wat Zane geen problemen mee had, beter een goeie vriend te buurt. Dan een oude opa die je haat! Dus in dat opzicht had Zane wel geluk, hoewel hij zijn andere buur nog niet kende natuurlijk. Maarja, dat maakte Zane weinig uit. Hij kon tenminste iemand in deze stad en dat was wel handig hoewel hij nu ook Soraya kon. Maar die kon hij natuurlijk nog niet zo goed als Rhys. "En was je optreden weer een flop."Zei Zane een beetje plagend. Aangezien hij wel Rhys alle het succes toewensde, en ook stiekem een groot fan van hem was. Zou hij dit niet snel aan Rhys zeggen! Maar juist eerder het tegendeel. Maar Rhys was niet dom dus waarschijnlijk had hij dat zelf ookwel door.

Rhys haalde zijn schouders op en ging op de rugleuning van het bankje zitten, naast Zane. ''Jij bent ook saai. Ja, gitarist van Dragonfly inderdaad.'' Rhys trok zijn vest uit en gooide hem op de grond voor zich. ''Ik geen acteur? Bluh, ik heb een gastrol gehad in What happens in Vegas! Ik heb Zane het acteren nog moeten leren...'' Loog hij vol trots en keek naar Zane als een klein kind die het grootste stuk vlees mocht hebben van mama en papa en zijn broertje niet. Rhys tuurde wat rond en zag dat een klein vogeltje door een sperwer werd gepakt. De jongen kreeg een glimlach op zijn gezicht.

''Jullie zijn ook doods? Zane, zal je die vetrollen er niet eens af gaan trainen?'' Sprak Rhys bloedserieus. Dat terwijl Zane toch echt zes blokjes meer op zijn buik had staan als hij zelf. Niet dat Rhys dik was, hij was gewoon niet afgetraind. De jongen had een goede conditie, maar spieren kweken was gewoon niet echt zijn ding. Zane begon over een flop van Punk'd, mogelijk had hij het concert op TV gezien. Rhys dacht van niet, want van wat hij tot nu toe van Zane wist, was dat hij totaal geen smaak had. Dat houd in, Zane mocht Rhys' muziek niet. De gitarist grinnikte en haalde zijn mobiel uit zijn zak die hij naar Zane toe gooide. ''Laila, die brave happytrut, die had nog een excuus te goed, zoek maar op, het laatste filmpje.''(Click)

"Tuurlijk."Mompelde Zane toen Rhys het had over zijn acteerkunsten. Maarja, hij wist wel beter. Deze gave had hij uit zichzelf. "Vet? Je zult grote spieren bedoelde."Zei Zan met een grijns toen hij Rhys hoorde over vet. Zane ving daarna het mobieltje met gemak."Laila, nieuwe vriendin van je?"Vroeg hij daarna waarna hij naar het mobieltje keek. Hij zette het zo dat Soraya ook mee kon kijken, als ze dat wilde tenminsten. Zane wilde haar namelijk niet buitensluiten. Hij zag het filmpje met het excuses van Rhys."Nou als ik die Laila zie dan zal ik het doorgeven."Zei hij na het filmpje met een grijns terwijl hij het teruggooide. Hij vond het een beetje vaag maar ja op zich was het wel een leuk gebaar voor tegen die Laila. Die zal er een stuk meer van begrijpen dan Zane zou doen!

''Spieren? Zes blokjes plastic ingeplant...'' grinnikte Rhys en greep naar zijn broekzak. Even twijfelde hij, Soraya leek hem niet echt een type ervoor, maarja, dan had ze maar pech. Rhys haalde een blikje uit zijn broek en opende die. Een stuk of tien voorgedraaide joint liet de gitarist watertanden. De jongen pakte er een aansteker en drie joints uit en gooide het blikje op zijn jack. Hij deed alle drie de joints aan zijn lippen, stak ze aan en nam een flinke hijs. Hoewel Rhys geen lasten had, leken er nu toch lasten van zijn schouders te vallen. Heerlijk hoe het altijd direct naar je kop stijgt.

Rhys haalde twee joints van zijn lippen, één hield hij voor Zane, waarvan hij zeker wist dat hij er niet vies van was en één voor Soraya. ''Voor jou gratis... En Zane, ik wil nog vijf euro voor die terug.'' Rhys zette een grijns op zijn gezicht en wachte nieuwsgierig de reactie van Soraya af.

Soraya keek mee, uiteindelijk grijnzend. Toen haar de joint werd aangeboden zag je haar twijfelen. Toch wees ze het af. 'Het is niet dat ik zo netjes en braaf ben. Sommige roddels zijn namelijk wel gebaseerd op de waarheid,' zei ze rustig, terwijl ze het tijdschrift opende en voor Zane en Rhys neerlegde. Op een pagina waarin werd duidelijk gemaakt dat Soraya waarschijnlijk niet zo'n perfect meisje was als ze altijd leek. Er stond dat ze vroeger zwaar verslaafd was geweest aan de drugs -wat natuurlijk enorm overdreven was- en dat ze nu aan het afkicken was.
'Sommige mensen hebben echt onvoorstelbaar veel fantasie, maar ik wil niet afdwalen. Ik hoef niet, want ik moet morgen een nieuw nummer inzingen. Zo goed?' Lachte ze droogjes, waarop ze het tijdschrift pakte en die in de afvalbak naast het bankje flikkerde. 'Zonde, de foto op de voorpagina was best goed gelukt.'

Zane nam de joint aan. Hij merkte dat Soraya hem niet nam en nam dus slechts één trek wanneer hij hem weer naar beneden hield."Beetje rot om te gaan roken bij een "afgekickte" junk."Zei Zane plagende met een grijns tegen Soraya. Terwijl hij zag dat ze het tijdschrift weggooide. Zonde vond hij het niet tenslotte was het niet de eerste keer dat je in een tijdschrift stond in deze wereld en waarschijnlijk ook niet de laatste. Was het mooie van deze wereld maar tegelijk ook weer de vernedering of de hel. Maargoed, tot nu toe ging Zane er prima mee om en had hij geen problemen met pers. Hij hoopte maar dat dit lang door bleef duren aangezien hij geen zin had in een ruzie met de pers. Hoewel dat beter was dan geen media aandacht want dat breekt je carriere vaker meer dan een slecht verhaal over hoe slecht je wel niet bent. Of je moet iets heel ergs hebben gedaan wat bewezen was.

Rhys keek naar de joint die Soraya weigerde en drukte hem vervolgens uit op de rugleuning waar hij op zat. Vervolgens gooide hij hem enkele meters voor zich uit en stopte zijn eigen joint weer in zijn mond. Uit zijn broekzak haalde Rhys zijn portomenee en trok er een kaartje uit. Daar stonden de mailadressen en telefoonnummers van de bandleden van Dragonfly op, met op de achtergrond het logo van de band. Rhys gaf het kaartje aan Soraya en zei vragend met een ietwat klierderige blik ''Als je nog eens een voorprogramma wil doen.''
Glimlachend stond hij op en stopte zijn mobiel terug. ''Heb zo nog een klein concertje. Heb nu ene Lynn in mijn voorprogramma, ken haar niet en haar stem niet, heb haar toch aangenomen. Als de media mij drie maand niet kan vinden, komt dat waarschijnlijk door de schaamte. In dat geval zal ik ergens op Ibiza zijn.'' Grapte hij en liep er vandoor.

Zogenaamd verontwaardigt keek Soraya naar Zane. 'Nou nou, afgekickte junk. Dankjewel hoor,' grinnikte ze droogjes. Toen Rhys het kaartje voor haar neus hield grijnsde ze. 'Dankjewel, en nee, ik doe allang geen voorprogramma's meer. Meestal staan jullie soort bandjes in míjn voorprogramma,' zei ze met een onschuldige blik. 'En die Lynn zal heus wel goed zijn. Luister anders mee als ze het even oefent. Anders zeg je gewoon dat ze moet oprotten.'
Al haar woorden kwamen droogjes uit haar mond, alsof het haar woorden niet waren. Zelf stond ze ook op. 'Ik ga even de tekst doornemen van het nummer van morgen. Anders krijg ik weer op m'n kop,' grinnikte ze rustig, 'Ik zie je nog wel een keer!' Waarna ze de zonnebril weer opzette en wegliep.